O to, czy analiza techniczna działa, można się spierać w nieskończoność i nie dojść do żadnych konstruktywnych wniosków. Można też jednak wydać kilkaset tysięcy dolarów na zakup historycznych danych, napisać odpowiedni algorytm i uruchomić backtesty analizujące siedemnaście milionów potencjalnych transakcji na ponad dwustu różnych aktywach w poszukiwaniu unikalnych sygnałów, które dadzą najlepsze rezultaty.

Odkąd założyłem tego bloga, dostaję mnóstwo maili z pytaniami. Daje mi to unikalną możliwość podglądania tego, co trapi polskich inwestorów. Najbardziej rzuciło mi się w oczy to, że inwestorzy indywidualni cierpią na zupełnie inne dolegliwości niż ci zawodowi czy instytucjonalni, z którymi miałem do tej pory do czynienia. Na szczęście większość tych schorzeń jest niegroźna i można je szybko wyleczyć.

Obserwowanie notowań w trakcie dnia nie ma już większego sensu. Jeśli nie jesteś daytraderem, to właściwie nigdy go nie miało. Chociaż teraz nie ma go jeszcze bardziej. Od mniej więcej dziesięciu lat widać bowiem jak na dłoni, że handel na giełdzie zagęszcza się jedynie w okolicach otwarcia oraz zamknięcia rynku, tworząc w ten sposób tzw. liquidity smile. Co to oznacza dla zwykłego inwestora?

Wszyscy pewnie dobrze znają widok wykresów, które wyglądają jakby w ostatnich latach pionowo wystrzeliły do góry. Notowania bardziej przypominają start rakiety niż typowe zachowania kursów giełdowych. Czy to oznacza, że z niewiadomych przyczyn akcje zaczęły nagle rosnąć pionowo? Niekoniecznie. Zazwyczaj to nie ze spółkami dzieje się coś złego, tylko ze skalą wykresów, które wyświetlają zmianę ich ceny.