Czy zastanawialiście się kiedyś czym jest ryzyko? Mówi się o tym, że na giełdzie istnieje ryzyko wystąpienia straty albo ryzyko utraty zainwestowanego kapitału. Ale czym jest to ryzyko? Co oznacza to określenie? Czy ryzyko można zmierzyć lub policzyć? A jeśli tak, to czy da się nim zarządzać i ograniczyć je do z góry znanego akceptowalnego poziomu?
Trading For a Living Posts
Lubię pomysły na inwestycje, w których widać na horyzoncie katalizator do zwiększenia zysków. Coś, co może sprawić, że firma szybko podpompuje przychody o 20%, a jej kurs wystrzeli jak z procy. Często ten katalizator jest dość mglisty, bez określonej konkretnej daty. W tym przypadku jednak data jest dokładnie znana. To przełom czerwca i lipca 2018 roku. Idealny czas na żniwa dla europejskiej firmy bukmacherskiej i dla rosyjskiej linii lotniczej.
W Kolumbii od dawna nie ma już Pablo Escobara ani braci Ochoa, a kilka lat temu przestał nawet istnieć potężny kartel z Cali. Do zeszłego roku jednak spora część kraju w dalszym ciągu opanowana była przez rządy lewicowej partyzantki FARC (Rewolucyjne Siły Zbrojne Kolumbii). FARC od pięćdziesięciu lat była jedną z najlepiej wyposażonych, wyszkolonych i dofinansowanych organizacji militarnych na świecie do czasu, aż w 2017 roku jej członkowie zamienili karabiny automatyczne na mandaty poselskie i ruszyli do nowej walki. Tym razem walki o odbudowę Kolumbii, którą sami wcześniej zniszczyli.
ADR (American Depositary Receipt) to instrument nieistniejący w Polsce, ale szalenie popularny na giełdach za granicą. Obecnie ADR-y zdobywają sławę równie szybko jak robiły to ETF-y piętnaście lat temu. Jednak w odróżnieniu od nich, ADR-y pozwalają zainwestować w akcje konkretnych wybranych przez nas pojedynczych spółek, a nie w całe grupy aktywów. Dzięki takiemu selektywnemu podejściu, mamy o wiele większą kontrolę nad tym, co wkładamy do portfela.
Fundusze hedgingowe są hedgingowe nie bez powodu. Strategia „kup akcje i trzymaj kciuki” w zawodowym świecie jest po prostu nie do zaakceptowania. Potencjalne straty są tu w pełni kontrolowane, a nad każdą transakcją rozkładany jest parasol ochronny, który ma zadziałać jak spadochron na wypadek, gdyby z rynku trzeba się było katapultować. Sposobów na to, żeby nie popłynąć podczas giełdowej korekty, jest całkiem sporo. Ja najczęściej stosuję dwa z nich: kroczące stop lossy i Covered CALL-e.
Na rynku jakąś przewagę mieć trzeba. W świecie indywidualnych inwestorów jest o to łatwo, bo akcenty są tu nierówno rozłożone. Ale co mają powiedzieć pracownicy najlepszych funduszy hedgingowych z Wall Street? Wszyscy oni pokończyli Whartony i Stanfordy, wszyscy pracowali dla największych banków inwestycyjnych, wszyscy używają tych samych narzędzi, wszyscy znają te same teorie i w dodatku wszyscy są diabelnie bystrzy. W świecie tak konkurencyjnym przewagę można mieć tylko jedną. To tzw. black edge – przewaga informacyjna.
Giełda to nie egzamin na studia, na którym trzeba udzielić poprawnych odpowiedzi; ani korporacyjne zebranie, na którym należy mieć rację, żeby utrzymać stanowisko i nie skompromitować się przed zarządem. Giełda to miejsce, w którym w pierwszej kolejności wypada zarobić jakieś pieniądze. Posiadanie racji, a nawet własnej opinii, jest tu naprawdę drugorzędne.